Pongit Fan Site

Łasic

Jeżeli chodzi o piątkowe zajęcia, to wydrukowałam ten wykaz akt i instrukcję kancelaryjną (mam nadzieję, że nie pomyliłam numerów ustaw) i zabiorę je jutro i w środę na uczelnię, jeśli ktoś ma ochotę na rozporządzenie ministra, zgłaszać się do mnie.
Podaję też linki:
[link widoczny dla zalogowanych]

oraz
[link widoczny dla zalogowanych]

agata

Jesteś ziom.

Łasic

Jeżeli byście szukali tych artykułów na wstęp do archiwistyki, to są tutaj:
1. A. Tomczak [link widoczny dla zalogowanych]

2. Kuczyński [link widoczny dla zalogowanych]

kamila

czy ktoś napisał sobie, w którym Archejonie jest artykuł Tomczaka "rozwój polskiej teorii archiwalnej" ?? bo ja mam notatke, ze 98, ale nie widze tam go Sad

[link widoczny dla zalogowanych]

Ellaine

Jest. Ale nie Tomczaka, a Nawrota - "Rozwój polskiej teorii archiwalnej", na stronie szóstej pdf'u, widać złe nazwisko zapisałaś. :)

agata

Ja tez zapisałam Tomczaka - widac doktor źle podał. Dzięki, Ellaine za sprostowanie.

kamila

wiadomość od Ani Kubicy: nie ma dziś zajęć w archiwum
podobno dr Gojniczek nie dojedzie dziś na zajęcia

miłego dnia Smile

Alatar

Z mojej strony, nie można przecenić tej wiadomości, po prostu re-we-la-cja.
Swoją drogą ciemnymi barwami rysuje się spotkanie u Olki, może jednak się odbędzie.

Valgard

Ciemnymi barwami rysuje się także nasza wiedza z zakresu rozwoju form i archiwistyki. Fajnie jest nie trzaskać się autobusem na Wełnowiec (off the record: zastanawiał się ktoś po co właściwie tam jeździmi jak póki co równie dobrze możemy ćwiczenia odbywać na WNS?), ale mimo wszystko dobrze by było ruszyć z materiałem bo nas potem kolosy i egzaminy wymordują.

Alatar

Ma ktoś artykuł z Rocznika Biblioteki Narodowej?

Valgard

Ja mam i Agata. Przyniosę jutro, gdyż niestety nie posiadam skanera.

Alatar

Celem tego referatu jest przedstawienie ustaleń Kazimierza Arłamowskiego na podstawie jego artykułu pod tytułem "Archiwistyka, jej natura i definicja" zawartego w 53-im Archeionie z 1970 roku. Autor z inicjatywy Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych podjął próbę uzgodnienia sprzeczności w rozumieniu natury archiwistyki i zaproponował rozwiązanie omawianego problemu.
Na początku Arłamowski dokonuje przeglądu sformułowań określających słowo „archiwistyka”, poczynając od E. Casanovy, pierwszego twórcy jej teorii, w pojęciu którego jest to nauka o archiwach albo o zagadnieniach archiwalnych dzieląca się na archiwistykę stosowaną, teorię archiwalną, prawo, a wreszcie historią archiwów i teorii archiwalnych. Naukę niemiecką reprezentują H. Meisner i W. Loesch wprowadzajacy termin „archiwistyka” jako termin nadrzędny w stosunku do czystej (Archivwissenschaft als Lehre vom Archivwesen) i stosowanej (Archivpraxis). Pierwszą dzielą oni na teorię archiwalną czyli terminologię, metodykę dyscypliny, stosunek archiwów do innych zakładów dokumentacji, naukę o ocenie materiałów archiwalnych i historię. Oddzielnym działem jest historia archiwów pojęta jako historia organizacji archiwów. Włączają do nauki także prawo archiwalne i technikę archiwalną (czyli budownictwo i urządzenie archiwów oraz metody zabezpieczania archiwaliów, reprodukcji i dokumentacji fotograficznej) Archivweissenschaftowi przeciwstawiają praktykę archiwalną, Natomiast dla autorów francuskiego projektu międzynarodowego słownika archiwalnego archiwistyka to nauka obejmująca to wszystko co dotyczy teorii, metody i praktyki archiwalnej. Podział nauki o archiwach na teoretyczną i praktyczną znajdujemy także w nauce holenderskiej, angielskiej i innych.
W nauce polskiej terminu „archiwistyka” użył K. Konarski nie wyjaśniając go jednak. Kazimierz Arłamowski przypuszcza, ze profesor rozumiał je jako naukę o zespole archiwalnym, o ocenie materiałów archiwalnych, o inwentarzu i skorowidzu, o konserwacji akt. Konarski w nowej postaci swojej pracy wyjaśnia już archiwistykę jako „naukę o aktach, ich systematyzacji, sposobach przechowywania, konserwacji, udostępniania itd.” Arłamowski najbardziej dojrzałą polską definicją archiwistyki nazywa tę z Polskiego Słownika Archiwalnego, gdzie terminem tym oznaczono wiedzę o archiwach i archiwaliach ze szczegółowo wyliczoną tematyką jako „badanie procesów archiwotwórczych oraz metody kwalifikowania i porządkowania akt, badanie całokształtu prawno-organizacyjnych i technicznych zadań archiwalnych w dziedzinie gromadzenia, konserwacji i udostępniania akt, a obok tego archiwoznawstwo”. Należy wspomnieć, że miały miejsce pomysły uznania archiwistyki jako jedną z nauk pomocniczych historii (weszła nawet ona w tej formie do programów uniwersyteckich). Nieco inaczej sprawę widział prof. Aleksander Gieysztor pzryznający wprawdzie archiwistyce własne zadania ale nie jako samodzielnej dyscyplinie, lecz jako jednej z trzech części nauki o archiwach, nauki, która wytworzyła własne zadania i metody badawcze. Podobnie zakładają Stanisława Pańków i Zbigniew Perzanowski wyróżniający w archiwistyce główne jej zasady, podstawy ustrojowe i organizację władz jako kanwę, na której narastać będą akta, dzieje, organizację i zasób archiwów. Niemal identyczne ujęcie proponuje B. Miśkiewicz naukę o archiwach sprowadzając do całokształtu prac związanych z archiwaliami, w szczególności archiwistykę właściwą, organizację archiwów i archiwoznawstwo tj. dzieje archiwów.. Zdaniem Arłamowskiego najtrafniej przedmiot archiwistyki określił Adam Kamiński, który uznał, że „archiwistyka jako nauka samodzielna jest pojęciem ogólnym” jak np.: medycyna zdążając do objęcia wszystkiego związanego z archiwum w najszerszym znaczeniu, rozszerzając w razie potrzeby zainteresowanie na inne znaczenia słowa archiwum.
Autor artykułu źródło różnic w interpretacji terminu „archiwistyka” upatruje w różnym pojmowaniu zadań archiwistyki. Przypuszcza, że ówczesna myśl „archiwistyczna” opiera się jeszcze w większej mierze na wiedzy stosowanej a nie na poznawaniu natury archiwistyki. Jej zakres został ograniczony do definicji pojęcia, wskazania zasadniczej problematyki archiwistyki i jej podziału, kosztem pominięcia celu, zadań i jej metodologii. Arłamowski, z dokonanego przeglądu sformułowań krystalizuje dwa stanowiska: archiwistyka to nauka o archiwach i archiwaliach, albo o pracy archiwalnej, i archiwistyka to tylko jedna z dyscyplin nauki o archiwach. Zwraca również uwagę na opóźnienie archiwistyki w stosunku do praktyki archiwalnej i jej dążność scaleniową. Liczne nieporozumienia wynikające z dowolnego znaczenia „archiwistyki” zaleca zlikwidować nadając nazwie archiwistyka zakres najszerszy, łącznie z historią i archiwoznawstwem. Zaznacza jednak, że z przedmiotowego zakresu wyłącza historię ustroju, historię kancelarii i organizację biurowości uznając je za dyscypliny nie związane bezpośrednio z archiwami i ich zasobem, a pomocne jedynie marginalnie (co wyklucza z przedmiotu archiwistyki). Nie zaprzecza Arłamowski niewątpliwym „stykom” archiwistyki z innymi naukami i ich działami, jednak jest zdania, że nie powinny one zacierać jej charakteru jako odrębnej dyscypliny naukowej.
Punktem wyjścia rozważań na temat przedmiotu archiwistyki jest założenie, że archiwistyka jest nauką. Pogląd ten zyskał sobie szerokie uznanie. Przedmiotem poznania jest archiwum, niezależnie od aspektu. Jeśli rozpatrujemy je jako formę administrowania państwowym zasobem archiwalnym to przedmiotem jest zarówno dziedzina prawa (administracyjnego), jak i historia archiwów. Poznanie dotyczy tutaj prawa archiwalnego, nie bez wpływu na nie pozostaje polityka i względy ideologiczne. Gdy zaś traktujemy archiwum jako skarbnicę dokumentacji historycznej dla potrzeb administracji i nauki, istotnym rysuje się gromadzenie i naukowe opracowanie państwowego zasobu archiwalnego ze szczególnym uwzględnieniem wyposażenia archiwów w odpowiednie budynki i urządzenia służące do składowania archiwaliów, nadto zapewniające wszechstronne bezpieczeństwo. Trzecią dziedziną badań powinny być sprawy zasobu archiwalnego wyrażające się wypracowaniem teoretycznych podstaw kształtowania zasobu archiwalnego co wiąże się z selekcją zakładów pracy zobowiązanych do przekazywania akt do archiwów państwowych, opracowaniem zasad brakowania akt, jak i ich oceny w wykazach akt, ustaleniem zasad rozmieszczania zasobu, zwłaszcza ze względu na przynależność terytorialną i pochodzenie. Ałamowski wskazuje tutaj na wątpliwą wartość dostosowywania rozmieszczenia zasobu do rzekomych potrzeb nauki dotychczasowych ośrodków nauki historycznej. Innym zagadnieniem jest też informacja archiwalna rozumiana przez autora jako rozmaitego typu przewodniki, biuletyny. Następnie należy zwrócić uwagę na terminologię archiwalną w związku z tym, że niektóre pojęcia wymagają niejednokrotnie uaktualnień. Terminologię archiwiści niemieccy wydzielają jako odrębny dział, z czym nie zgadza się autor artykułu, dopuszczając taką możliwość jedynie wtedy gdy przyjmie się, że zadaniem archiwistyki winno być także tworzenie terminów archiwalnych, badanie procesów kształtowania się pojęć i przydatności już wytworzonych terminów.
Jeśli chodzi o dziedzinę praktycznego działania to jest ona regulowana przepisami wydawanymi w formie zarządzeń i wytycznych. Autorzy niemieccy włączają do tego także zagadnienie szkolenia archiwistów. Arłamowski skłonny jest się do tego przychylić pod warunkiem, że poza stroną organizacyjną uwzględni się wypracowanie właściwych metod kształcenia raczej nie szkoleniowego a indywidualnego, nabywanego w codziennej pracy.
W kwestii historii archiwów i archiwistyki poza opisem należy uwzględnić także wyjaśnienie procesu rozwojowego instytucji archiwów pod względem form organizacyjnych, zadań, metod pracy i pewnej prawidłowości kierującej tymi procesami. Winna ona postawić przed czytelnikiem zasadnicze problemy archiwistyki w procesie ich narastania, ich krytyczne omówienie, potrzeby i kierunki dalszego jej rozwoju. Doprowadzić ona może do wytypowania zasadniczych form archiwalnych. Autorzy Polskiego Słownika Archiwalnego, a także prof. Gieysztor, włączają historię archiwów do archiwoznawstwa, dyscypliny wyróżnionej tylko w nauce polskiej i obejmującej, w rozumieniu Słownika, obok historii archiwów też ich opis. Autor artykułu nie uznaje terminów „historia” i „archiwoznawstwo” za jednoznaczne lecz za podobne bo o krzyżujących się zakresach, rozstrzygając dla pierwszego procesy archiwotwórcze, dla drugiego zaś opis archiwów i archiwaliów.
Na początku rozważań nad celem i społeczną rolą archiwistyki trzeba przyjąć, że archiwum to instytucja powołana do gromadzenia akt i takiego ich opracowania, by mogła spełnić zadanie, jakie jej aktualnie przypisujemy. Niezależnie od roli archiwów, ich ostatecznym celem jest zostanie „arsenałem dokumentacji”, który może być wyzyskiwany w najrozmaitszych celach i w najróżniejszy sposób. Według H. Altmana w Polsce, ZSRR czy na Węgrzech archiwa mają rolę podwójną, mają służyć celom administracji i nauki, jednak Arłamowski zaznacza, że potrzeby administracji w stosunku do archiwów nie są duże, a istotniejsze są potrzeby nauki, zwłaszcza historii (pomijając zapotrzebowanie prywatne obywateli). Niezależnie od zadania archiwum, wymaga ono takiej organizacji by najkrótszą i najłatwiejszą drogą dostarczać wiadomości. Celem archiwistyki jest zatem opracowaniem zasad i metod pracy archiwalnej. To cel naczelny i niezmienny, zasady i metody ulegają jednak zmianom wraz z zadaniami stawianymi archiwom.
Natury archiwistyki nie należy ograniczać, mając w perspektywie zadania, które w przyszłości sobie uświadomimy i będziemy realizować. Autor sygnalizuje tutaj swoją nadzieję na narzucenie w przyszłości zakładom pracy przez państwową służbę archiwalną, obowiązku stosowania przepisów co skutkowałoby tym, że archiwiści nie musieliby już porządkować akt za zakłady pracy, poświęcając czas sobie właściwym zadaniom. Ponadto zaznacza fakt nieprawidłowego brakowania akt przez urzędników i często nie spełniających swojego celu, wykazów akt. Innym problemem jest sprawa budowy zespołów archiwalnych, gdzie zasada organizowania zespołów w swej klasycznej postaci zrodziła się na tle błędów i nie powinna być stosowana w każdym czasie i we wszystkich warunkach.
Istotnym zadaniem archiwów jest informacja. Pomimo pewnych osiągnięć na tym polu można mieć wątpliwości czy dotychczasowy sposób regestowania zawartości aktowej należy utrzymać.
Arłamowski zwrócił jeszcze uwagę na aspekt ideologiczny archiwistyki, pisząc, że archiwista dokonuje pewnej konstrukcji ideologicznej, która znajduje swój wyraz w doborze materiałów przeznaczonych do trwałego przechowania, tym samym niejako kształtuje obraz historii.
Jak to było wcześniej powiedziane celem archiwistyki jest wypracowanie zasad i metod, które pozwolą realizować zadania archiwów zatem działanie realizujące ów cel dotyczy, a przynajmniej dotyczyć powinno, praktycznej strony działania (metodologia działań praktycznych -prakseologia), jak i teoretycznej strony działania (metoda badań teoretycznych). Autor artykułu zastrzega, że oddzielne traktowanie tych stron nie oznacza jego akceptacji na ich odrębność, wprost przeciwnie, uznaje on w pełni zasadę jedności i praktyki. Zwraca uwagę, że podziału archiwistyki należy dokonywać w nawiązaniu do przedmiotu i zadań archiwów.
Jeśli chodzi o metody działania praktycznego to wyrażany jest postulat usystematyzowania poważnych osiągnięć archiwistyki polskiej w tej kwestii z uwzględnieniem wskazań nauki prof. Kotarbińskiego. Szczególnej uwagi wymaga ekonomiczna strona działania. Arłamowski wskazuje na konieczność upowszechnienia zabiegu metodycznego jakim jest „eksperyment myślowy” polegający na poprzedzeniu praktycznego działania, wysiłkiem myślowym skierowanym na rozpatrzenie różnych możliwości sposobów realizacji zamierzeń w tym celu aby wybrać najodpowiedniejsze.
W metodologii działań teoretycznych, pomijając wnioskowanie indukcyjne i dedukcyjne wskazuje się na wartość metody genetycznej, obserwacji, porównawczej i wnioskowania per analogiam. Metoda genetyczna, stosowana nie tylko w badaniach dziejów archiwów i archiwistyki, ale także w procesie porządkowania zespołów metodą przywracania dawnych układów, łączy się ściśle z metodą obserwacji, pomocną przy badaniu zjawisk natury materialnej. Bez poznawania danego zespołu niemożliwym jest np. realizowanie zasady przynależności zespołowej opracowywanych akt. Metody porównawcza i wnioskowania per analogiam stosuje się przede wszystkim w pracach porządkowych związanych z aktami wytworzonymi w kancelariach nowożytnych urzędów tego samego szczebla i rodzaju.
Mniej znane sposoby naukowego postępowania podaje Stanisław Kamiński w pracy Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk. Mówi on o tym, by przestrzegać samodzielności i niezależności uzasadniania od innych dziedzin poznania. By szukać i opierać się na najbardziej ostatecznych przesłankach w danej dziedzinie poznania, nie opierać się na autorytetach traktowanych jako nieomylne i ostateczne kryteria rozstrzygnięcia (można i trzeba uwzględniać opinie autorytetów). By wszelkie postępowania dowodowe cechowała postawa krytyczna i ostrożna.
Ostatecznie Kazimierz Arłamowski zamyka artykuł podsumowaniem swojego wywodu. Definiuje archiwistykę jako teorię pracy archiwalnej związanej z gromadzeniem i naukowych opracowaniem zasobu, także z informacją o zasobie. Celem archiwistyki jest opracowanie, przy pomocy właściwych metod badawczych, zasad i metod pracy archiwalnej zgodnie z naczelną zasadą jedności teorii i praktyki pracy archiwalnej. Wyróżnia autor w archiwistyce działy: historii archiwów, wiedzy o archiwum jako formie administrowania państwowym zasobem archiwalnym, wiedzy o archiwum jako skarbnicy dokumentacji.

agata

znalazłam w sieci cos co moze sie przydać na zajęcia z archiwistyki - którekolwiek, także te przyszłe. Jest to słownik terminów archiwistycznych, znacznie bardziej rozbudowany niż Kallasowy i taki no... zawsze pod ręką Smile

podaję linka.

[link widoczny dla zalogowanych]

Alatar

Rozmowy GaduGadowe:

Ja 20:20:26
Tzn. z czego tak ogólnie będzie kolokwium?
Ja 20:20:43
system dziennikowy, bezdziennikowy , praca biurowa?
Ja 20:20:46
Coś jeszcze?
Agata 20:21:53
historia kancelarii współczesnej?
Agata 20:22:05
te daty - jak wygladała kancelaria w XX wieku
Ja 20:22:46
Czyli np wydawanie uchwał i tych różnych okólnikóW?
Agata 20:23:07
no, tak myske
Agata 20:23:11
bo to też było na rfku
Ja 20:23:17
np. słownik archiwistycznuy z PRL-uu?
Agata 20:23:20
obieg dokumentacji
Agata 20:23:22
w biurze
Agata 20:23:28
tworzenie znaku sprawy
Agata 20:23:32
i znaku pisma
Agata 20:23:32
etc
Ja 20:23:37
Ty masz za sobą praktykę:p
Agata 20:23:53
tjaaa Razz

Agata 20:24:05
już mam zdane na 5
Agata 20:24:21
nie wiem co on moze wymagać
Agata 20:24:25
bo w sumie to b. mało zrobilismy
Agata 20:24:31
biorąc pod uwage ile zajec nam wypadło
Agata 20:24:37
a ile spedzililismy na wycieczkach
Ja 20:24:47
W sumie to odróżniam te zajęcia na słowo honoru.
Agata 20:26:24
ja też
Agata 20:26:29
jak nam powie co akurat jest'
Agata 20:26:43
mam nadizeje ze on odróznia i nie da nic ze wstepu na kolosie
Ja 20:27:01
Damy radę.:p
Ja 20:29:06
nie trudne
Asia z 3-go roku 20:27:04
ale wszystkiego z kser
Asia z 3-go roku 20:27:06
nie pamiętam pytań
Asia z 3-go roku 20:27:14
np budowa pisma, opis teczki
Ja 20:27:22
Bardziej z artykułóW?
Asia z 3-go roku 20:27:29
też
Asia z 3-go roku 20:27:39
o ustawy archiwalne
Asia z 3-go roku 20:27:53
a jak referat z nph?
Ja 20:27:57
Artykuły, podręczniki. wykłady?
Asia z 3-go roku 20:28:05
wykłady nie
Ja 20:28:06
Znalazłem:)
Asia z 3-go roku 20:28:11
to co naćwicz zadawał
Ja 20:30:11
Od koleżanki z 3 roku. Smile

Agata 20:30:47
no to takie spodzeiwane rzeczy
Ja 20:30:55
Ano.
Agata 20:31:49
tzreba coś rysować?
Agata 20:32:01
w sensie budowe pisma albo opis teczki
Ja 20:32:57
Spyta,m.
Ja 20:35:14
jak da pyt opis teczki to możesz narysować
Agata 20:36:15
to git
Agata 20:36:23
a jaka zxdawalność u niego jest?
Ja 20:38:16
z kolosami było spoko
Asia z 3-go roku 20:37:51
wszyscy zdali
Asia z 3-go roku 20:37:57
na 4 conajmniej
Agata 20:38:35
ooo
Agata 20:38:43
powiedz kolezance ze ją kocham
Agata 20:38:47
a ile sie tzreba na niego uczyć?
Ja 20:39:03
Oczywiście ja nie ponoszę odpowiedzialności za informacje.:p
Agata 20:39:15
sie rozumie
Ja 20:39:44
No w razie gdyby było nieco inaczej niż w relacji koleżanki.
Ja 20:41:53
u nas wszyscy olali i się niewiele uczyli a oceny były ładne więc nie pękajcie
Agata 20:42:38
<peace>

Agata 20:12:52
a do przecyztania na wstep chyba to co miało być na dwa tygodnie temu
Ja 20:13:06
Czyli?
Agata 20:13:12
czyli dwa artykuły które on nam zadał i jeden któryego ksero krążyło od niego (autorstwa długajcyzka)
Ja 20:14:42
Hmm, tych dwóch artykułów nie kojarzę, ale ten Długajczyka o AP w Katowicach to mam to.
Agata 20:15:15
no te dwa co mielismy zrobic i ich nie zro bilismy
Agata 20:15:19
z rocznikaów biblioteki narodowej
Agata 20:15:24
i z Archiwisty polskiego
Ja 20:16:40
Te o archiwistyce?
Ja 20:16:52
Wydawało mi się, że mamy je już za sobą.
Ja 20:16:54
Smile

Ja 20:17:00
Cóż, szkoda. Smile

Za informacje nie ponoszę odpowiedzialności. Za własne błędy ort. itp. mogę wziąć odpowiedzialność. :p

Valgard

Jakie sankcje kodeks prawa karnego przyjmuje za takie wykroczenia? Very Happy

Dalej nie wiem czego się konkretnie uczyć na RFK ale miejmy nadzieję, że u nas także najsłabszą oceną będzie 4.